serce i rozum 3
Dokonując różnych życiowych wyborów, ludzie przyjmują często postawę racjonalną. Rozważają potencjalne korzyści i straty, bo chcą postąpić słusznie. Jednak kierowanie się wyłącznie rozumem w relacjach międzyludzkich nie jest dobrym pomysłem. Czy wybierając przyjaciół lub towarzysza życia, możemy na zimno kalkulować opłacalność tego wyboru? Czy robimy wtedy bilans zysków i strat? Zabezpieczamy się na wypadek rozpadu relacji? Nie. W takich sytuacjach zwykle postępujemy tak, jak podpowiada nam serce. Pozostawiając na boku wiedzę z biologii, można stwierdzić, że właśnie serce jest symbolicznym źródłem miłości, dobra, troski, współczucia czy przebaczenia. Dlatego w relacjach międzyludzkich lepiej kierować się sercem niż rozumem. Mały Książę był rozczarowany, kiedy w ogrodzie pełnym róż odkrył, że kwiat rosnący na jego planecie, kłamał, że jest jedyny na świecie. Dopiero później mały bohater zrozumiał lekcję, którą dał mu lis: „Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.” Dostrzegł wtedy, że nie wygląd jest ważny, lecz wspólne przeżycia, rozmowy, czas i troska poświęcone róży. Rzeczywiście była jedynym takim kwiatem, bo tylko jej poświęcał uwagę, podlewał, przykrywał kloszem, z nią spędzał swój czas. Zapragnął wtedy wrócić na planetę B612, do swojej jedynej róży. Rozum wskazywał na wybór różanego ogrodu, ale serce Małego Księcia dążyło w stronę prawdziwej, głębokiej relacji. Kolejnym argumentem przemawiającym za słusznością mojej tezy są opłakane skutki racjonalizowania i obliczania zysków płynących z relacji z innymi ludźmi. Przykładami mogą być bohaterowie „Zemsty” Aleksandra Fredry czy satyry Ignacego Krasickiego „Żona modna”. Cześnik planując ślub z Podstoliną, liczył na powiększenie majątku, na folwarki rzekomo należące do kandydatki na żonę i na przyszłe zyski z czynszów. Podobną ścieżkę myślenia obrał pan Piotr. Obaj gorzko pożałowali swych wyborów. Cześnik został zdradzony przez Podstolinę jeszcze przed ślubem, a bohater satyry zrujnowany rozrzutnością żony zakochanej w zagranicznych modach. Jak widać nie ma szczęścia bez miłości. Racjonalne planowanie małżeństwa często kończy się katastrofą. W utworach romantycznych eksponowana jest przewaga serca nad rozumem. Za brak serca dla innych ludzi zawsze trzeba zapłacić. Przykładami są okrutny właściciel wioski czy Zosia z „Dziadów” części II Adama Mickiewicza. Ten pierwszy skazany został po śmierci na niekończące się męczarnie, a pasterka nie mogła dostać się do nieba, bo nie potrafiła wzbudzić w sobie miłości za życia. Chcąc mieć dobre, życzliwe relacje z innymi ludźmi, trzeba umieć okazać im serce, ale też pozwolić się kochać. Najlepszym przykładem może być Ebenezer Scrooge, który zdołał odmienić swoje życie na lepsze po wizycie trzech duchów. Wbrew rozsądkowi i zakazom skłóconych rodzin postąpili najbardziej znani literaccy kochankowie Romeo i Julia. Ta wielka miłość zrodziła się ze spontanicznego porywu serca, choć rozum podpowiadał brak realnych szans na szczęśliwe wspólne życie. A zatem kierowanie się sercem pozwala na zbudowanie pięknych, prawdziwych relacji międzyludzkich. Rozum ma szerokie pole działania w innych sytuacjach życiowych. Przyjaźni czy miłości nie da się zaplanować. Aż chciałoby się powtórzyć za Telimeną, bohaterką „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza: Bo serce nie jest sługa, nie zna co to panyI nie da się przemocą okuwać w kajdany.
Serce mówi 'zdaj się na rozum', rozum mówi 'zdaj się na serce' i koniec końców wiem tylko, że Cię kocham. Madziuń Myśl 31 stycznia 2010 roku, godz. 13:15 150,0°C
Kolegiata św. Anny, Dominiko, Mariuszu,Rodzice, Rodzeństwo, Rodzino, przyjaciele i Ci wszyscy co się załapali przynajmniej na powiecie sobie małżeńskie „Tak”, trzeba Was przynajmniej za 3 sprawy pochwalić. 1. Najpierw za naprawdę trzeba mieć oko, żeby wśród 3,5 miliardów kobiet dostrzec tę jedyną, najwłaściwszą i najlepszą. Trzeba mieć oko, żeby nie ulec fatamorganie czy złudzeniom optycznym. Trzeba mieć naprawdę oko, żeby wśród książek, pociągających reklam, tysięcy spotkanych ludzi dostrzec to, co czego inny nie potrafił i czego w innej nie to zrobił Mariusz, że zobaczył w Dominice takie piękno i dobroć, którą chce się cieszyć przez całe życie?To jest dar. Nazywamy go miłością. Dar dostrzeżenie takiego piękna i dobra, które poza nim tylko sam Pan Bóg widzi w się dziś modlić i życzyć z całego serca, żeby to oko nie dostało zeza, żeby nie zaczęło nigdy szukać tej jedynej i najpiękniejszej poza Dominiką. 2. Trzeba dziś pochwalić także za trzeba naprawdę mieć niesamowicie dobrze ustawione serce, żeby wśród 3,5 miliarda mężczyzn zaczęło tykać szybciej właśnie na widok Mariusza. Trzeba mieć ludzkie serce, żeby wśród tysięcy dzieł sztuki, bajecznych pejzaży nie tylko Italii dostrzec tego najwłaściwszego to zrobiło serce Dominki, że nie chciało przyspieszyć na widok innych mężczyzn? Jak zrobiło, że chciało wyrywać się tylko dla niego i nie tylko na parę lat?To jest dar. To jest miłość. Cud serca, które w wśród tysięcy poznanych serc widzi niesamowitą wartość, przystań, opokę tylko w tym jednym, w sercu się dziś modlić i szczerze życzyć, żeby to serca nie dostało zawału z powodu innego mężczyzny. 3. Trzeba dziś Was pochwalić także za trzeba mieć rozum, żeby ślub wziąć w kościele. Trzeba umieć myśleć, żeby się zdecydować na poproszenie Boga o pomoc. Dlaczego? Jeśli Bóg wszystko może i jeśli On błogosławi tym, którzy Go o to proszą, to czyż nie jest wyrazem mądrości właśnie Go o to poprosić? Kto oprócz Was samych pomoże Wam lepiej zbudować małżeństwo niż Bóg? Kto da więcej sił niż Wszechmogący? Kto nauczy znosić trudne małżeńskie dni bardziej niż Ukrzyżowany? Kto będzie bardziej wiernym Przyjacielem od Tego, który powiedział: „Ja jestem z Wami przez wszystkie dni aż do skończeni świata”.Będziemy się modlić i życzyć Wam, żebyście byli nie tylko ze sobą aż do śmierci, ale także z Nim. Wtedy nie tylko wasze małżeństwo stanie się domem, którego żadna wichura nie zniszczy, ale i wy sami będziecie światłem świata i solą ziemi jako namacalny dowód na to, że z Bogiem warto robić naprawdę wszystko. Kochająca Dominiko, Kochający Mariuszu,Powiedzcie Bogu, sobie i nam, że chcecie być wierni wzajemnej miłości na zawsze. Bo Bóg chce być wam wierny i a my nawet palcem nie ruszymy, żeby Wam skomplikować najpiękniejszy dar, jakim jest wasza miłość.
Serce i Rozum Czyli o dwóch takich, co zawładnęli reklamami :* poniedziałek, 16 stycznia 2012. Rozum! Gdzie jedziesz w środku zimy? Autor: Crazy Girls o Sztuka podejmowania decyzji prędzej lub później rozbija się o dylemat: kierować się sercem czy rozumem? Oczywiście oba style postępowania mają swoich zwolenników. Wiele zależy jednak od usposobienia danej osoby i tego, czego dotyczy wątpliwość. Emocjonalność czy racjonalność? Bardzo trudny wybór W sytuacji, gdy stajemy naprzeciwko wyjątkowo trudnych dylematów, konflikt między sercem a rozumem bywa bardzo częsty. Podchodząc racjonalnie do zagadnienia, zwykle rozwiązanie wydaje się być proste, jednak specyficzny rodzaj przeczucia czy intuicji, biorący się nie wiadomo skąd, kieruje nas w przeciwnym kierunku. Kontekst kulturowy Warto zwrócić uwagę, że nawet uwarunkowania kulturowe mają bardzo duże znaczenie co do tego, czy wybierzemy rozum, czy też obstajemy za porywami serca. Zachowania tytułowego bohatera „Cierpień młodego Wertera” Johana W. Goethego trudno określić jako racjonalne. Podążanie za sercem doprowadziło go do zguby – stał się jednak prawdziwym idolem ludzi żyjących w epoce romantyzmu. Nie zmienia to faktu, że jeszcze kilkadziesiąt lat wcześniej taki archetyp bohatera byłby potępiony lub wręcz wyśmiany. Również my możemy być bardziej nasiąknięci jedną z tych dwóch tradycji. Bardziej chodzi tu teraz o wpływ otoczenia niż nawet osobiste predyspozycje. Potrzeba poznania samego siebie Bez poznania swoich osobistych preferencji trudno jest świadomie przystać na kierowanie się sercem bądź też kryteriami racjonalności. Zalety i wady kierowania się rozsądkiem Trzeba przyznać, że oba stanowiska obrosły nieco stereotypami. Człowieka kierującego się rozumem (rozsądkiem) zwykle przedstawia się jako osobę, która nie ma tendencji do schodzenia na manowce, zawsze wybiera zgodnie z kalkulacją i jest najzwyczajniej w świecie skuteczna. To jest jasna strona tego, że podejmując życiowe decyzje, jesteśmy zdroworozsądkowi. Kierowanie się rozumem może być przesadzone Niestety, ale świat wokół niekoniecznie musi się dla takiej osoby malować w optymistycznych barwach. Pierwszeństwo skuteczności nad odruchem serca może też odzierać nas z polotu i marzycielstwa. Może się okazać, że trochę zaniżamy własne ambicje i ograniczamy możliwości, bo przecież „trzeba stąpać twardo po ziemi”. Czy jest to dobre? Niekoniecznie. Fot. Andrea Piacquadio/Pexels Plusy i minusy podążania za sercem Osoba kierująca się sercem może uchodzić za znacznie mniej konkretną i najpewniej taka właśnie jest. Stąd życiowe decyzje mogą się dla niej wiązać z poważnymi rozterkami, którym trudno jest zaradzić. Z odruchami serca wydają się łączyć empatia i dobrotliwość. W towarzystwie bardzo często lepiej czujemy się z osobą, która przedkłada serce nad rozum. Łatwiej jest o to, żeby wyruszyć z nią na spontaniczny i szalony wyjazd autostopem, wybrać się na zakupy i robić tysiąc drobiazgów, które nie są ważne, ale bywają przyjemne. W prawdziwie trudnych sytuacjach ckliwość nie wydaje się być jednak dobrym doradcą i nie cenimy sobie osób, które zasłaniają się uczuciowością przed trudnymi wyborami. Umiejętność liczenia się z konsekwencjami W praktyce obstawanie twardo za decyzjami motywowanymi zarówno przez twardą kalkulację, jak i poryw serca jest niezbyt dobrym pomysłem. Łatwo o wpadnięcie w pułapkę bycia konsekwentnym i obstawanie wciąż przy jednej, raz obranej drodze, z której nie można przecież zboczyć, bo ucierpi nasze ego racjonalisty lub romantyka. W rzeczywistości życie jest inne – wymaga elastyczności i kompromisów. Trudne decyzje powinny być przeanalizowane na wielu płaszczyznach, nie wolno podejmować ich arbitralnie czy w imię kaprysu. Czasem trzeba nawet zmienić decyzję. Obstawanie tylko przy rozumie lub wyłącznie za sercem wydaje się być słabą konwencją, którą trzeba odrzucić. Po takiej postawie poznaje się dojrzałość drugiej osoby. Fot. Andrea Piacquadio/Pexels Tagi: emocje, jak podejmować decyzje, podejmowanie decyzji, rozum Historyk i ekonomista, kończy doktorat. Zajął się copywritingiem, bo ceni sobie niezależność, kreatywną pracę i jest ciekawy świata. Pisze teksty dla ogólnopolskich tytułów – najczęściej dotyczące biznesu i kultury, ale też życia codziennego. W wolnych chwilach pasjonat ekologicznych rozwiązań, zwierząt i prac w ogrodzie. Serce i Rozum wpadają w wir zakupów przez internet - sprawdź koniecznie!Zapraszamy na www.facebook.com/serceirozum oraz na www.tp.pl