Samotność skraca życie. Samotność zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci aż o 26 proc. – Dla porównania warto zwrócić uwagę, że nadmierne spożycie alkoholu, palenie i otyłość, które wymieniane są jako główne czynniki ryzyka, mają podobne oddziaływanie jak samotność. Wpływ samotności na przedwczesną śmiertelność
"Mam 30 lat i jestem samotny. Mam konto na Sympatii, ale jakoś mało z tego wynika, bo jestem troszkę nieśmiały i nie jestem zbyt wysportowany. Bardzo szanuję wszystkie kobiety, staram się być miły i uprzejmy, a mimo to nie mogę znaleźć drugiej połówki" - zaczyna swój list mężczyzna, który szuka przyczyn swojej samotności... Oto, co pisze w swoim liście do redakcji jeden z użytkowników Sympatii: "Mam stałą pracę, nie palę i można powiedzieć, że nie piję, bo w ciągu roku wypiłem może cztery piwa. Poza tym jestem zawsze dyspozycyjny, ale może to wszystko jest kwestią mojego wyglądu. Dokucza mi samotność, chciałbym mieć z kim porozmawiać, chciałbym kogoś wysłuchać. Bardzo lubię rozmawiać z kobietami. Jestem raczej romantykiem, kocham muzykę, często słucham jej z zamkniętymi oczami i marzę. Czy naprawdę nie zasługuję na miłość? Tym bardziej, że kiedy kocham, to szczerze i bezwarunkowo. Ktoś kiedyś powiedział, że kobiety lubią złych chłopców i to jest prawda. Mój znajomy zdradzał, oszukiwał, nawet pierścionkiem zaręczynowym w głowę dostał, bo dziewczyna o tym wiedziała, ale i tak za niego wyszła. Wcale nie ma lepiej, ale to długa historia i nie na mój temat. W każdym razie ciężko żyć samemu. Pozdrawiam". Odpowiedź psychologa: W swoim liście piszesz, że zauważyłeś u siebie pewien problem, dotyczący trudności ze znalezieniem sobie partnerki. Nie chcesz być już samotny i szukasz sposobu, by to zmienić. Jako przyczynę upatrujesz dwie rzeczy - swój wygląd oraz nieśmiałość. Jak bardzo liczy się wygląd? Przyjrzyjmy się najpierw tematowi wyglądu. Czytając twój list, nasunęło mi się parę pytań. Po pierwsze czy osoby większej postury nie nawiązują bliższych relacji z płcią przeciwną? Czy z racji swojego wyglądu są raczej skazane na samotność? Czy tylko przystojni mężczyźni i piękne kobiety wchodzą w związki? Oczywiście, że tak nie jest. Wygląd fizyczny może i ma znaczenie, ale to nie on decyduje o tym, czy z kimś się wiążemy, czy nie. Jeśli byłoby inaczej, to tylko modele i modelki tworzyliby związki, a reszta ludzi skazana byłaby na samotność. Jednak w twoim przypadku duży wpływ na tę sytuację ma to, jak sam siebie spostrzegasz. Zapewne działa tu mechanizm opisywanego przeze mnie już wcześniej samospełniającego się proroctwa. Na przykład, jeśli osoba uważa, nie uda jej się czegoś zrobić, to zazwyczaj tak się dzieje. Sama do tego prowadzi. Jeśli uważa, że nie zda tego egzaminu na prawo jazdy, to zapewne będzie tak się tym denerwować, że istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że pod wpływem silnego stresu popełni błąd. Nasze myśli mają bardzo duże znaczenie na to, jak wygląda nasze życie. Wygląd fizyczny ma znaczenie, ale to nie on decyduje o tym, czy z kimś się wiążemy, czy nie - Shutterstock W twoim przypadku, Łukaszu, nie chodzi o sam wygląd, tylko o to, jak sam siebie postrzegasz. Jeśli uważasz, że jesteś mało atrakcyjny przez swoją wagę, będzie to wyczuwalne, a nawet widoczne dla innych. To, jak się sami widzimy, wpływa na to, jak inni nas odbierają. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego widzimy samych siebie w krzywym zwierciadle? Tu właśnie zbliżamy się do następnej rzeczy, którą uważasz za przyczynę swojego problemu - nieśmiałości i braku pewności siebie. Niepewność i nieśmiałość a relacje z innymi ludźmi Wiele osób uważa własną nieśmiałość za zmorę, która nie pozwala nawiązywać pozytywnych relacji z innymi. Nieśmiałość to stan psychiczny, doświadczany właśnie w sytuacjach społecznych, kontaktach z nieznajomymi, a wraz z nią pojawia się lęk przed oceną i odrzuceniem. Osoba nieśmiała zazwyczaj boi się oceny, a uczucie to jest tak silne, że paraliżuje ją, powodując skrępowanie i zakłopotanie. W takim stanie ciężko pokazać się od jak najlepszej strony oraz w ogóle nawiązać pozytywną relację z drugą osobą. Zazwyczaj osoba w takiej sytuacji wycofuje się, uważając, że wyszła na głupka. Nieśmiałość wiąże się nieodzownie z niepewnością. Kiedy nie czujemy się pewni, np. w relacji z nieznajomą osobą, pojawia się u nas nieśmiałość. Więc im bardziej jesteśmy pewni samych siebie, tym rzadziej reagujemy nieśmiałością. Podstawy pewności siebie Czym jest pewność siebie i dlaczego niektórzy mają jej więcej, a niektórym jej brak? Pewność siebie łatwiej jest dostrzec u drugiej osoby, niż powiedzieć, czym się charakteryzuje. Zazwyczaj widzimy to, że osoba w danej sytuacji jest pewna siebie, nie boi się, wie, czego chce i potrafi głośno wyrażać swoje zdanie. Sama pewność siebie jest bardzo powiązana z poczuciem własnej wartości, samoakceptacją, świadomością samego siebie i asertywnością. Te wszystkie pojęcia zazębiają się na siebie - trudno akceptować samego siebie nie będąc świadomym tego, kim się jest, jakie ma się wady i zalety. Pewność siebie może być powierzchowna lub głęboka. Powierzchowna to ta zależna od czynników zewnętrznych, np. wysokiego stanowiska w pracy, osiągnięcia jakiegoś sukcesu. Natomiast głęboka to ta, która płynie z wnętrza człowieka, wiąże się obrazem samego siebie i poczuciem własnej wartości. Jeśli wiem, kim jestem, co mogę osiągnąć, co potrafię, czego oczekuję od życia, to moja pewność siebie jest niezależna od sytuacji, w której się znajduję, np. zwolnienie z pracy, brak zainteresowania ze strony osoby płci przeciwnej. To właśnie ta głęboka pewność pozwala czuć się lepiej i osiągać własne cele. Jeśli wiem, kim jestem, co potrafię, czego oczekuję od życia - moja pewność siebie jest niezależna od sytuacji - Shutterstock Czy pewności siebie można się nauczyć? Nikt nie rodzi się z poczuciem pewności siebie. Pewność buduje się podczas procesu wychowania, umacniana jest przez rodziców, opiekunów, wychowawców, kolegów. Poczucie pewności siebie można budować również w dorosłym życiu, można je zmienić, wzmacniać, jak również pracować nad poczuciem wartości i samoakceptacją. Nie jest to droga łatwa i szybka. Zapewne łatwiej jest osiągnąć powierzchowną pewność, lecz również szybko można ją utracić. Jak budować pewność siebie? Jest wiele dróg i najlepiej, by każdy wybrał tę, która najbardziej mu odpowiada. Może być to praca nad sobą poprzez czytanie literatury, zagłębianie się w tematyce na temat samorozwoju, afirmacje, różnego rodzaju ćwiczenia, działanie "tak jakby", branie udział w warsztatach, treningach, korzystanie z usług coacha, psychoterapeuty. Warsztaty i treningi są dobre, ponieważ można poznać nowe osoby oraz dowiedzieć się, jak one sobie poradziły z podobnymi problemami. Każda droga może być skuteczna, jeśli odpowiada potrzebom osoby. Nie wiem, Łukaszu, co jest dobre dla ciebie. Wiem natomiast, że zmiana wymaga aktywności własnej, by zmienić coś w swoim życiu, podjąć działania. Nie jest to łatwe, ale na pewno jest możliwe. _____________ "Żagle" to pracownia psychologiczna prowadzona przez profesjonalistów, psychologów, psychoterapeutów, socjoterapeutów i pedagogów z wieloletnim doświadczeniem w pracy terapeutycznej indywidualnej i grupowej. Wykorzystuje metody wielu podejść psychoterapeutycznych. W ofercie pracowni jest psychoterapia, warsztaty psychologiczne, treningi umiejętności miękkich oraz szkolenia dla firm i instytucji. Zobacz także Źródło:
Samotność w wielkim mieście 243 Teksty te miały zdecydowanie bardziej informacyjny niż perswazyjny charakter3. Za przykład niech posłużą dwie wybrane oferty: Gospodyni, lat 30, przystojna, wyznania katolickiego, niebiedna szuka znajomości pana w celu matrymonialnym, urzędnika lub kolejarza na stałej posadzie.4
Mam 18 lat ,przede mną matura w maju a co za tym idzie dużo nauki-wiadomo.Jednak obecnie znacznie bardziej przejmuje sie tym że..jestem sama Nie mam faceta (chociaz do pewnego momentu nie
Samotność karmi nasze mroczne myśli. Z raportu „Oblicza Samotności” przygotowanego przez Szlachetną Paczkę (mowa o raporcie samotności 2021. Pierwszy rok pandemii) dowiadujemy się, że:-co trzeci Polak powyżej 74. roku życia mieszka sam - u 42% badanych osób w wieku powyżej 85 lat obserwuje się objawy depresji
cześć. Jestem dokładnie w Twoim wieku, choć lada chwila skończę już 31 lat. Byłam w związku z kimś, o kim marzyłam, żeby był moim mężem i tatą naszych dzieci. Nie dorósł ani do jednej, ani do drugiej roli. Gdy mając już 30 lat, przedstawiłam ultimatum, zwiał ode mnie, doprawdy, tylko tak to można określić.
. uwreok3yco.pages.dev/146uwreok3yco.pages.dev/52uwreok3yco.pages.dev/325uwreok3yco.pages.dev/201uwreok3yco.pages.dev/67uwreok3yco.pages.dev/321uwreok3yco.pages.dev/67uwreok3yco.pages.dev/255uwreok3yco.pages.dev/207
samotność w wieku 30 lat
