trychinoza odpowiednio trychinoza jet jedną z chorób zakaźnych wywoływanych przez paożyty. Choroba podlegająca obowiązkowi zgłozenia jet jedną z najczętzych chorób robaków u ludzi na całym świecie. trychinoza jet chorobą wywoływaną przez larwy włośnicy. Włośnica może dotać ię do ludzkiego ciała, jedząc urowe lub niedogotowane mięo. Wieprzowina jet zczególnieGdy pies „łapie” kleszcza właściciel często wpada w popłoch. Nie wie, jak pomóc pupilowi, co zwykle kończy się wizytą u weterynarza – nie dość, że kosztowną, to jeszcze w większości przypadków zupełnie niepotrzebną. Aby uniknąć takich sytuacji w przyszłości, warto wiedzieć, jak usunąć kleszcza u psa w sposób bezpieczny i jednocześnie bezbolesny dla pupila. Wszystko to wyjaśniamy w naszym odkleszczowe zagrażające Twojemu pupilowiKleszcze są tzw. wektorami, czyli nosicielami patogenów wywołujących liczne choroby zarówno ludzi, jak i zwierząt. Lista zagrożeń jest długa, a do tych najczęściej występujących zaliczamy:Babeszjozę – choroba odkleszczowa o ostrym przebiegu, realnie zagrażająca śmiercią zwierzęcia nawet w ciągu kilku dni od infekcji. Typowymi objawami są: wysoka gorączka, senność, wymioty, rude zabarwienie moczu, problemy ze wzrokiem, – zwaną także chorobą z Lyme. Jest to choroba wielonarządowa, szczególnie niebezpieczna dla psów. Może mieć przebieg przewlekły lub ostry, a diagnostykę utrudnia fakt, że objawy zależą od rodzaju krętka, którego nosicielem był kleszcz. Do typowych objawów boreliozy u zwierząt domowych zaliczamy: zmiany skórne, problemy z poruszaniem się (choroba atakuje stawy), brak apetytu i ogólną apatię. Bardzo często obserwuje się utrudnione oddawanie moczu (spowodowane dysfunkcją nerek). Uwaga! Nieleczona borelioza jest chorobą śmiertelną!Erlichioza – bardzo groźna i często występująca choroba odkleszczowa, która ma ostry przebieg trwający nawet do 3 tygodni. Objawia się apatią, gorączką, brakiem apetytu, krwawieniem z nosa, powiększonymi węzłami chłonnymi oraz wymiotami. Pies zaczyna również szybko tracić na wadze i nie przejawia ochoty do żadnej – z tą chorobą jest spory problem, ponieważ zwykle u psów przebiega ona bezobjawowo. Nie jest śmiertelna, ale w dłuższej perspektywie może doprowadzić do wyniszczenia organizmu. U niektórych czworonogów obserwowane jest ogólne osłabienie, brak apetytu, powiększenie śledziony i węzłów może zdradzać obecność kleszcza w jego ciele również wtedy, gdy pasożyt nie był nosicielem patogenów chorobotwórczych. Objawy są bardzo podobne do tych, jakie towarzyszą czworonogom zainfekowanym przez pchły czy inne robaki. Pojawia się apatia, pies odmawia przyjmowania pokarmów, unika kontaktu z człowiekiem, intensywnie wydrapuje a nawet gryzie miejsce wczepienia kleszcza, w efekcie czego pojawiają się brzydkie zmiany robić?Zdecydowanie najlepsza jest profilaktyka. Każdy właściciel powinien skrupulatnie dopełniać obowiązku każdorazowego obejrzenia skóry psa po spacerze. Nie ma tutaj znaczenia, że pupil pobiegał tylko po okolicznej łące czy przydomowym ogródku. Wbrew obiegowej opinii kleszcza można „złapać” nie tylko w psią skórę szczególną uwagę zwracamy na nagie (pozbawione sierści) fragmenty ciała, czyli:wewnętrzne strony uszu, okolice odbytu i genitaliów, pysk, nos. W przeglądzie sierści można sobie pomóc grzebieniem, po kolei odsłaniając skórę na kolejnych częściach ciała pupila. Owszem, jest to czasochłonne i żmudne zajęcie, ale nikt nie powiedział, że posiadanie psa to same znaleziony: co teraz?W momencie odkrycia obecności kleszcza w skórze psa, należy działać natychmiast. Pamiętajmy o zasadzie 24 godzin. Przyjmuje się, że po upływie doby od wczepienia pasożyta, drastycznie wzrasta ryzyko zainfekowania organizmu chorobą odkleszczową. Wcale nie trzeba natomiast od razu biec do usunięciem kleszcza z psiej skóry poradzi sobie każdy właściciel, o ile ma do dyspozycji odpowiednie przyrządy. Konkretnie Kick The Tick. Jest to specjalny przyrząd wyposażony w dwie końcówki (mniejsza do wyciągania nimfy/larwy, większa do dorosłego kleszcza), który pozwala łatwo wyjąć pasożyta bez ryzyka, że jakaś jego część zostanie w ciele psa. Pod tym względem Kick The Tick jest znacznie lepszym wyborem niż chociażby nie wolno smarować tłuszczem czy traktować wysoką temperaturą. Takie działanie drażni pasożyta i powoduje, że zaczyna on wydzielać coraz więcej śliny będącej nośnikiem neurotoksyn oraz zarazków. Jeśli pies jest bardzo wrażliwy i ruchliwy, warto zaopatrzyć się w zestaw Kick The Tick expert, w którego skład wchodzi także środek zamrażający. Jego użycie powoduje również zmniejszenie ryzyka rozerwania pasożyta. Prawidłowa procedura usunięcia kleszcza u psa przebiega następująco:Zakładamy rękawiczki ochronne, odsłaniamy sierść w miejscu wczepienia i aplikujemy środek zamrażający z zestawu Kick The Tick po użyciu środka sięgamy po przyrząd do usuwania kleszczy, chwytamy odpowiednią końcówką pasożyta tuż przy skórze psa i energicznym ruchem ku górze wyciągamy wczepienia przemywamy preparatem kilka kolejnych tygodni należy również obserwować psa, który może zdradzać objawy choroby odkleszczowej (usunięcie pasożyta nie daje 100% pewności, że pies nie zachoruje).Zestaw Kick The Tick expert powinien być podstawowym wyposażeniem każdego właściciela psa. Zwłaszcza, że jest to produkt uniwersalny, który wykorzystamy także do usunięcia kleszcza z ciała człowieka.
w zaroście twarzy. Czasami bywają też znajdowane wszy we włosach okolicy skroniowej. Może występować zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Jednak u dzieci, w związku z brakiem owłosienia na ciele i zarostu na twarzy, lokuje się w rejonie rzęs i brwi. Wszawica łonowa jest obecnie chorobą rzadką.
Dzień dobry. Mam problem ze swoją 8 letnią suczką. Przedwczoraj , gdy wszedłem do kojca, zobaczyłem, że jest bardzo osłabiona i ledwo stoi na nogach. Po sprawdzeniu zauważyłem, że jest na niej mnóstwo larw much - białych robaków. Dodam, że suczka poroniła w sobote i do teraz się oczyszcza. Miała cały tył mokry i tego nie sprawdziłem wcześniej, czy coś tam ma czy nie, zawsze sama się też moczyła wodą (łapy, ogon itd) więc myślałem, że wtedy też się pochlapała wodą. Ale jak zobaczyłem co tam ma, to się zacząłem na nogach chwiać. Szybko obciąłem jej sierść tam gdzie były robaki i je z niej ściągnąłem, było ich sporo. Na skórze ma kilka ropnych ran, które od razu wyczyściłem i odkaziłem, posypałem je również pudrem przyspieszającym gojenie. (zalecenie technika weterynarii) technik kazał również dawać jej gentamycynę, dostała już 2 ampułki (1 ampułkę co 24h), ale jest nadal osłabiona i przemęczona, apatyczna, i nie ma apetytu, ma również gorączkę. Teraz jest w garażu, rany ma przykryte cienką tkaniną, żeby muchy nie siadały na niej i nie składały jaj. Regularnie sprawdzam, czy nie ma larw, dzisiaj znalazłem już tylko 2. Co mam robić? Suczka - jak pisałem - przyjmuje gentamycynę, calcium i witaminy, pije wodę z cukrem (technik weterynarii powiedział, że od zwykłej wody pies bardziej by się męczył). Nessi zaczęła wczoraj również chodzić, bo w pierwszy dzień była okropnie osłabiona. Widać trochę poprawę. Ale nie zadowala mnie to :( czy larwy mogły wejść do środka, to znaczy do jej ciała? I mogą ją od środka po prostu wyżerać? Ja nie wiem jak to jest. Pieski codziennie mają sprzątane, codziennie mają podawaną świeżą karmę i świeżą wodę. Mają dobre karmy. A psy właścicieli, którzy nie dbają o nie w ogóle, trzymają je na łańcuchach, są zdrowe. :( proszę o szybką odpowiedź, jestem załamany. W życiu takiego czegoś nie widziałem. Z góry dziękuję bardzo za pomoc! Pozdrawiam. Kuba9713. 97 Przede wszystkich do rozwoju larw much doszło prawdopodobnie w wyniku problemów z układem rozrodczym i tu neleży szukać głównej przyczyny złego stanu psa. Psa powinien zbadać lekarz, a nie technik. Natomiast gentamycyna jest stosowana w leczeniu sporadycznie, poza tym 2 razy dziennie, a nie raz, w dodtaku jest to antybiotyk dość mocno toksyczny. Nie jest również wskazane zasypywanie ran skórnych jakimikolwiek pudrami, powinny zostać one oczyszczone i zdezynfekowane. Wskazana jest jak najszybsza wizyta u lekarza weterynarii. Po całym zabiegu zdezynfekuj miejsce po ugryzieniu i upewnij się, że w ciele psa nie pozostały urwane resztki główki i odnóży. Możesz obejrzeć kleszcza i sprawdzić czy wciąż posiada wszystkie 8 lub 6 odnóży. W razie wszelkich wątpliwości lub powikłań pilnie udaj się na konsultację do weterynarza. Jeśli zastanawiasz się, czy wystarczy obejrzeć odchody psa, żeby się zorientować, czy jest zarobaczony, to niestety w większości wypadków pasożytów jelitowych nie widać w kale. Ich obecność w organizmie zwierzęcia można stwierdzić lub wykluczyć tylko za pomocą badań parazytologicznych. Warto pamiętać, że wzrost zachorowań na choroby pasożytnicze następuje wiosną i jesienią, kiedy organizmy zarówno ludzi, jak i zwierząt są osłabione. Niestety robaki u psa są częstą przyczyną problemów zdrowotnych. Jeśli będziesz znać objawy zarobaczenia, to będziesz w stanie szybko pomóc cierpiącemu u psa Badania dowodzą, że 30-70 proc. osiedlowych piaskownic, alejek, skwerków i parków zanieczyszczonych jest jajami glist Toxocara canis (glista psia) i Toxocara cati (glista kocia). Głównym źródłem zakażenia są młode psy i koty. Najbardziej narażone na zachorowanie są zwierzęta do trzeciego miesiąca życia (nawet 80 proc. zarażonych jest glistami). Szczenięta takie wymiotują, mają powiększony brzuszek, są apatyczne, oddają luźny kał. Mają także skłonność do zmian krzywiczych, a ich sierść jest matowa i łamliwa. Gdy pasożytów jest bardzo dużo, dochodzi do niedrożności jelit, a nawet ich perforacji. Zwierzęta miewają też padaczkopodobne objawy jeśli zarazi się człowiek? Jeśli glistami Toxocara zarazi się człowiek, umiejscawiają się one w jego narządach wewnętrznych (człowiek jest tylko ich żywicielem pośrednim). Dominującymi objawami zarobaczenia są kaszel, stany podgorączkowe, bóle brzucha, utrata wagi, powiększenie wątroby i śledziony, wypryski skórne, zapalenie naczyniówki oka, stopniowy zanik i utrata wzroku, a nawet zapalenie mózgu. W naszych warunkach klimatycznych najwięcej zakażeń glistnicą występuje u dzieci do 14. roku należy więc pamiętać o systematycznym odrobaczaniu psów i przestrzeganiu podstawowych zasad higieny. Zaleca się przeprowadzenie pierwszego odrobaczania w wieku dwóch tygodni, drugiego, kiedy szczeniak skończy czwarty tydzień życia, trzeciego, kiedy ma sześć tygodni, natomiast czwartego po ukończeniu trzeciego miesiąca, a następnie co trzy miesiące. Dorosłe psy także należy odrobaczać co trzy miesiące, a przynajmniej raz na pół roku. Autor: Artur Dobrzański Mam brązowe larwy w domu! - często mówią nasi Klienci. Na blogu wyjaśniamy, jakie brązowe larwy najczęściej pojawiają się w naszych domach, czy są groźne Jak poinformowała rzecznik Prokuratury Okręgowej w Lublinie Agnieszka Kępka, do zdarzenia doszło w sobotę w gminie Jeziorzany (pow. lubartowski). — Przy drodze gruntowej znaleziono zwłoki 48-latka, który miał ślady po wielu ugryzieniach przez psy. Ze względu na to, że przy ciele mężczyzny były również ślady łap, policjanci z prokuratorem podejrzewali, że doszło do pogryzienia przez psy – powiedziała Kępka. Z dotychczasowych ustaleń wynika, że psy zaatakowały go, gdy jechał na rowerze. Najprawdopodobniej były to owczarki belgijskie. Po przybyciu na miejsce funkcjonariusze znaleźli agresywne psy na jednej z posesji. — Podjęto próbę ich uśpienia, a potem zadecydowano o ich odstrzale. Jeden został odstrzelony na miejscu, a drugi został na pewno postrzelony, po czym uciekł — dodała. Śledztwo prowadzone jest w kierunku nieumyślnego spowodowania śmierci. Trwa ustalanie właściciela psów. Sekcja zwłok 48-latka zaplanowana jest na środę. Przeprowadzona ma zostać również sekcja zwłok zastrzelonego psa.Cykl rozwojowy obleńców polega na tym, że larwy przedostają się do żołądka, podążają do jelita cienkiego, a gdy są na miejscu, osiągają dojrzałość płciową i kopulują. W jelicie cienkim również wykluwają się larwy, a większość z nich dojrzewa w jelicie cienkim lub wyrostku robaczkowym. Samce obleńców giną po kopulacji.
Nicienie u psa to uciążliwe pasożyty, które żyją w jelitach naszych czworonogów. U dorosłych zwierząt powodują zwykle łagodne objawy, ale u młodszych psów mogą one okazać się poważniejsze. Po zadomowieniu się w jelitach psa nicienie wczepiają się w ścianki układu trawiennego zwierzaka i żywią się jego krwią, pozostawiając tam drobne wrzody, które mogą krwawić. Zarażone psy wydalają jaja pasożyta, z których wykluwają się larwy (niedojrzałe nicienie). Inne psy zarażają się, zjadając larwy znajdujące się w najbliższym otoczeniu, na przykład węsząc podczas spaceru. Połknięte larwy dojrzewają i dorosłe osobniki wczepiają się wtedy w jelito psa, aby żerować i złożyć tam nowe jaja, rozpoczynając cały cykl od nowa. Larwy nicienia potrafią nawet wnikać w skórę między palcami łap, powodując stan zapalny i poważne podrażnienia. Dorosłe psy mogą złapać nicienia, ale konsekwencje zarażenia się tymi pasożytami są znacznie poważniejsze u szczeniąt. Niektóre z nicieni, np. toxocara, są przenoszone na szczenięta już w czasie życia płodowego, jeśli zarażona jest nimi matka. Objawy zarażenia nicieniem u psa mogą obejmować niedokrwistość, zmęczenie, wychudzenie i biegunkę. Lekarz weterynarii potwierdzi nasze podejrzenia, jeśli ustali obecność jaj nicienia w próbce kału pobranej od psa. Sprzątanie kup po swoim psie pomaga w oczyszczaniu ogrodów czy lokalnych parków nie tylko z larw nicieni, ale także z larw i jaj innych pasożytów żerujących na psach. Stosowanie kuracji odrobaczającej eliminuje powszechnie występujące typy pasożytów jelitowych występujących u psów w Polsce. Dorosłe psy powinno odrobaczać się przynajmniej raz na trzy miesiące. Czy wiesz, że… Nicieniem mogą również zarazić się ludzie, bo larwy znajdujące się w glebie potrafią wniknąć w naszą skórę, kiedy chodzimy boso, powodując podrażnienie stóp. Aby uzyskać więcej informacji na temat skutecznych metod odrobaczania psów, kliknij tutaj. ICD-10. B76.9. Zespół larwy skórnej wędrującej ( łac. – syndroma larvae migrantis cutaneae, larva migrans cutanea) – zespół typowych zmian skórnych, o wyglądzie kanalików, któremu towarzyszy wyraźny odczyn zapalny pod postacią zaczerwienienia, wywoływany przez wędrujące larwy różnych gatunków tęgoryjców ( nicieniW artykule wyjaśnimy, czym jest alergia u psa oraz opowiemy o czynnikach najczęściej ją wywołujących. Przedstawimy także objawy, które powinny cię zaniepokoić. Znajdziesz tu również informacje o diagnostyce i leczeniu tej dolegliwości. Czym jest alergia u psa? Alergia to nadmierna i nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego na różnego rodzaju czynniki, w tym wypadku nazywane alergenami. Po kontakcie z taką substancją organizm uczulonego psa zaczyna wytwarzać przeciwciała klasy IgE i pobudzać limfocyty T, co z kolei prowadzi do rozwinięcia się stanu zapalnego. To efekt uwolnienia się wielu substancji chemicznych, odpowiedzialnych za wywołanie objawów alergii. Alergia a nietolerancja pokarmowa Nietolerancja pokarmowa również polega na nieprawidłowej reakcji na dany czynnik i powoduje wiele nieprzyjemnych dolegliwości, ale w przeciwieństwie do alergii u psa nie bierze w niej udziału układ immunologiczny, a jedynie pokarmowy. Przeważnie bezpośredni kontakt ze składnikiem odpowiedzialnym za nadwrażliwość nie wywołuje zmian skórnych, a objawy ze strony układu pokarmowego takie jak wymioty czy biegunka. U których ras najczęściej występuje alergia? Alergia jest bardzo powszechnym problemem zdrowotnym, a z jej powodu cierpią psy wszystkich rozmiarów i w każdym wieku. Jednak najczęściej diagnozuje się ją u przedstawicieli następujących ras: cocker spaniel;dalmatyńczyk;bokser;boston terrier;yorkshire terrier;west highland white terrier;buldog angielski;golden i labrador retriever. Objawy alergii u psa Pierwsze oznaki alergii u psa zwykle obserwuje się u czworonogów od 1. do 3. roku życia, jednak mogą się one pojawić również u dużo młodszych lub starszych zwierzaków. Symptomy uczulenia często są bardzo zróżnicowanie, co dodatkowo utrudnia postawienie właściwej diagnozy. Jakie objawy powinny cię zaniepokoić? W większości przypadków czworonożny alergik będzie cierpiał z powodu uporczywego świądu, który sprawia, że pies intensywnie się drapie. Poza tym u pacjentów obserwuje się także inne zmiany na skórze, w tym zaczerwienienia, przebarwienia, łojotok, wyłysienia, pogrubienie czy złuszczenie naskórka. Co zazwyczaj wywołuje reakcję alergiczną? Najczęstsze alergeny Każda substancja występująca w środowisku może wywoływać niepokojące objawy alergii u psa, jednak niektóre z nich znacznie częściej uczulają czworonogi. Większość z nich znajduje się w pożywieniu, ponieważ to właśnie z nim wszystkie zwierzaki mają codzienny kontakt. Poznaj produkty spożywcze znajdujące się na liście najczęstszych alergenów u psa: mięso, białko oraz tłuszcz z kurczaka;zboża, a także inne białka roślinne, zwłaszcza pszenica, kukurydza i soja;nabiał (przede wszystkim krowie mleko);jagnięcina;konserwanty, barwniki oraz chemiczne wzmacniacze smaku. Rodzaje alergii W weterynarii, podobnie jak w medycynie, wyróżnia się kilka rodzajów alergii u psa. Klasyfikuje się je, biorąc pod uwagę czynniki odpowiedzialne za wywołanie niepożądanej reakcji układu odpornościowego oraz objawy, które pojawiły się wskutek tej reakcji. Symptomy tych dolegliwości powinni znać wszyscy właściciele psów, by w razie wystąpienia podobnych objawów móc szybko zareagować. Alergia pokarmowa Ten rodzaj dolegliwości u zwierzęcia jest uczuleniem na jeden bądź kilka składników pokarmowych w diecie psa. Zwykle objawy alergii pokarmowej pojawiają się po kilku godzinach od spożycia produktu uczulającego psa. Do jej zdiagnozowania niezbędne jest wykonanie testów alergicznych, ponieważ łatwo pomylić ją z nietolerancją pokarmową, która stanowi odrębną jednostkę chorobową i wymaga wdrożenia zupełnie innego leczenia. Alergia kontaktowa U psa z alergią kontaktową uporczywe objawy są efektem bezpośredniego kontaktu skóry z różnego rodzaju środkami chemicznymi lub materiałami, z których zostało wykonane legowisko bądź miseczka psiego alergika. Jej symptomy pojawiają się w miejscu zetknięcia skóry z alergenem. Alergia środowiskowa Tę dolegliwość nazywa się również alergią wziewną. W przypadku większości pacjentów ma ona jedynie charakter sezonowy, w związku z czym postawienie właściwej diagnozy jest niezwykle problematyczne. Do czynników wywołujących nieprzyjemne objawy zalicza się przede wszystkim unoszące się w powietrzu pyłki traw, roztocza, a także zarodniki grzybów czy pleśni. Jak zdiagnozować uczulenie u psa? Oczywiście, jak w przypadku każdej dolegliwości, podstawą do zdiagnozowania alergii u psa jest dobrze przeprowadzony wywiad przez lekarza weterynarii. Na początku powinno się wykluczyć możliwe choroby skórne, a następnie przejść do diagnostyki w stronę uczuleń. Jeśli objawy pojawiają się sezonowo, można podejrzewać alergię na czynniki środowiskowe. W przypadku gdy dokuczają przez cały rok, należy dokładnie przyjrzeć się diecie psa. Istnieje możliwość wykonania testów śródskórnych lub badań serologicznych, jednak uzyskane wyniki nie dają 100% pewności. Dieta eliminacyjna wyjaśni, czy pies ma alergię W przypadku podejrzenia alergii u psa większość weterynarzy zaleca zastosowanie diety eliminacyjnej. Polega ona na zamianie obecnej karmy na wersję hipoalergiczną, w której nie ma składników dotychczas spożywanych przez pacjenta. Najczęściej bazuje na białku pochodzącym z owadów, mięsa strusia, dziczyzny czy koniny. Część opiekunów decyduje się na karmienia psa cierpiącego na alergię posiłkami przygotowywanymi w domu, jednak nie jest to rozwiązanie zalecane przez specjalistów. Samodzielne komponowanie jadłospisów wymaga starannej suplementacji oraz wiedzy z zakresu zoodietetyki. Jeśli nie masz doświadczenia w tej dziedzinie, lepiej zdecyduj się na karmienie swojego psa gotowymi karmami. Po okresie od 8 do 10 tygodni należy przejść do etapu prowokacji, czyli stopniowego włączania do diety twojego psa produktów, które wcześniej zostały z niej usunięte oraz obserwowaniu jego reakcji. Jeśli po spożyciu danego składnika pojawiają się niepokojące objawy, można przyjąć, że twój pupil ma na niego alergię. Leczenie alergii Podstawą leczenia powinno być wyeliminowanie czynników, które mają zły wpływ na organizm psa. Niestety, w przypadku alergii wziewnej może okazać się to niemożliwe. W takiej sytuacji należy wybrać się ze swoim podopiecznym do lekarza weterynarii, który wprowadzi odpowiednio dobraną farmakoterapię. Zwykle stosuje się leki sterydowe działające objawowo, które pozwalają uporać się z najbardziej uciążliwymi objawami alergii u psa takimi jak duszności czy silny świąd. Niekiedy wprowadza się również środki immunosupresyjne osłabiające reakcję alergiczną układu odpornościowego, jednak ich stosowanie wymaga szczególnej uwagi, ze względu na skutki uboczne, jakie wywołują. Odczulanie – sposób na uleczenie psa alergika? Odczulanie psa to terapia, podczas której podaje mu się zastrzyki zawierające alergeny. Wykonuje się je co 2 lub 3 dni, stopniowo zwiększając stężenie czynnika uczulającego. To droga kuracja, której skuteczność szacuje się na 50 do 100%, w związku z czym jej stosowanie zaleca się jedynie pacjentom cierpiącym z powodu alergii wziewnej. Alergie u psa są przyczyną wielu uporczywych dolegliwości i powikłań takich jak zapalenia skóry. W razie pojawienia jakichkolwiek niepokojących objawów, od razu zabierz swojego czworonożnego przyjaciela do kliniki weterynaryjnej, by wdrożyć odpowiednie leczenie. Na co dzień pamiętaj, by dbać o jakość karmy dla psa i nie zapominaj o jego regularnym zabezpieczaniu przed pasożytami zewnętrznymi (zwłaszcza kleszczami i pchłami) oraz odrobaczaniu.
.